uit de rest van het evangelie naar de beschrijving van Lukas. In de tweede plaats worden de gelijkenissen in Lukas 15 aan een diepgaande vergelijking onderworpen. Een van de opmerkelijke resultaten van dit vergelijkende onderzoek is in de derde plaats dat de auteur tot de conclusie komt dat er in Lukas 15 geen sprake is van drie gelijkenissen, zoals altijd wordt aangenomen, maar dat er in feite maar twee in dat hoofdstuk staan. Volgens hem zijn de gelijkenis van het verloren schaap en die van de verloren penning twee varianten van één gelijkenis. De gelijkenis van het verloren schaap, waarin een man, namelijk de herder, een belangrijke rol speelt, is de mannelijke variant, bestemd voor mannen. De gelijkenis van de verloren penning, waarin een vrouw de handelende persoon is, is de vrouwelijke variant, bestemd voor het vrouwelijke geslacht.



Minstens net zo opmerkelijk is in de laatste plaats de opvatting van de auteur dat de herder, de vrouw en de vader in de gelijkenissen niet zozeer staan voor de persoon van God de Vader, maar voor de persoon van God de Zoon in het menselijke vlees: de Heere Jezus Christus. De wijze waarop alles wordt toegepast is enerzijds uiterst bevindelijk en anderzijds zeer concreet.