typen leugens en bespreekt hij Bijbelpassages die het liegen lijken te legitimeren. In Tegen de Leugen uit 420 gaat het speciaal om liegen ten behoeve van het geloof, in de context van discussies met ketters. Augustinus betoont zich een hardliner. Luid klinkt zijn 'nee' tegen alle vormen van leugens. Maar ten slotte laat hij toch ook ruimte voor de menselijke zwakte.

In deze traktaten zien we Augustinus worstelen met de materie. Vooral de eerste tekst (die hij zelf aanvankelijk niet wilde publiceren) is een soort 'werk in uitvoering'. Voor de lezer is het fascinerend om Augustinus' denken van zo nabij te kunnen volgen. En het probleem is in de kern nog onverminderd actueel.